خستگی ناپذیرلغتنامه دهخداخستگی ناپذیر. [ خ َ ت َ / ت ِ پ َ ] (نف مرکب مرخم ) کنایه از تعطیل برندار. پی گیر. مداوم . دائم . چون : مبارزه ٔ خستگی ناپذیر با بی سوادی . (یادداشت بخط مؤلف ).