خسرونشان
لغت‌نامه دهخدا
خسرونشان . [ خ ُ رَ / رُو ن ِ ](ص مرکب ) کسی که در وی نشان پادشاهی باشد. (ناظم الاطباء). درویشی که در او نشان سلطنت باشد. (شرفنامه ٔ منیری ). || آنکه هر که را خواهد بپادشاهی رساند. (شرفنامه ٔ منیری ) (ناظم الاطباء) :
صدر جهان که خسرو شرع است بی گمان
این جا بفر خسرو خسرونشان رسید.
صاحب خسرونشان کز نور رای روشنت
روشنایی وام خواهد خسرو سیارگان .
آن خسرو خسرونشان که بختیش .
چتر زرین چون هوا بگرفت گویی بر فلک
عکس شمشیر شه خسرونشان افشانده اند.
مکرم دریانوال صفدر بدخواه مال
خواجه ٔ گیتی گشا صاحب خسرونشان .
|| نشان پرویز و کیخسرو باشد. (شرفنامه ٔمنیری ) .
صدر جهان که خسرو شرع است بی گمان
این جا بفر خسرو خسرونشان رسید.
سوزنی .
صاحب خسرونشان کز نور رای روشنت
روشنایی وام خواهد خسرو سیارگان .
سوزنی .
آن خسرو خسرونشان که بختیش .
انوری .
چتر زرین چون هوا بگرفت گویی بر فلک
عکس شمشیر شه خسرونشان افشانده اند.
خاقانی .
مکرم دریانوال صفدر بدخواه مال
خواجه ٔ گیتی گشا صاحب خسرونشان .
خاقانی .
|| نشان پرویز و کیخسرو باشد. (شرفنامه ٔمنیری ) .
