خشایلغتنامه دهخداخشای . [ خ ُ ] (نف مرکب ) خوش آینده . خوش کننده . (برهان قاطع) : خشای شهریار مشرق شمس الدین علی خسروی ظالم کش عاجزخشای .حکیم نزاری (ازجهانگیری ).
