خشعلغتنامه دهخداخشع. [ خ ُش ْ ش َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ خاشع. (منتهی الارب ). رجوع به خاشع شود : خشعا ابصارهم یخرجون من الاجداث کانهم جراد منتشر. (قرآن 7/54).