خشکمازهلغتنامه دهخداخشکمازه . [ خ ُ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) شاخه ٔ پژمرده و یا شکسته ٔ درخت . (ناظم الاطباء). خشکمازو. رجوع به خشکمازو شود.