خشکه هیزملغتنامه دهخداخشکه هیزم .[ خ ُ ک َ / ک ِ زُ ] (اِ مرکب ) هیزم خشک : بگشتند و آتش برافروختندبدو خشک هیزم همی سوختند.فردوسی .