خشیب

خشیب . [ خ َ ] (ع اِ) شمشیر بساخت نخستین که هنوز آن را سوهان و صیقل نکرده باشند. ج ، خُشُب ، خَشائب . || زنگ زدوده و ردی و بلایه . (از منتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ). ج ، خُشُب ، خَشائب . || برگزیده و چیده و تراشیده از تیر و کمان در تراش نخستین . ج ، خُشُب ، خَشائب . || شتر ستبر و هر چیزی که خشن باشد. ج ، خُشُب ، خَشائب . || دراز و درشت اندام برهنه استخوان در کمال سختی . (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). ج ،خشب ، خشائب .