خضد

خضد. [ خ َ ] (ع مص ) شکستن چوب اعم از آنکه خشک باشد یا تر، بنوعی که از هم جدا نگردد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || خمانیدن شتر و دوتا کردن گردن شتر دیگر را. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : خضد البعیر عنق آخر. (منتهی الارب ). || خشودن درخت را و بریدن آنرا. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). منه : خضد الشجر. || سخت خوردن . نیک خوردن . || بریدن و خائیدن چیز تری را چون خیار و گزر و مانند آن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || پیراستن خیار. (تاج المصادر بیهقی ). || کروچ کروچ خوردن . خِرِپ خِرِپ خوردن . (یادداشت بخط مؤلف ).