خضرخولغتنامه دهخداخضرخو. [ خ ِ ] (ص مرکب ) آنکه خوی خضر دارد و غرض غلو در وصف کسی است که حیات آدمی بدست اوست : آب حیوان مجوی خاقانی که منوچهر خضرخو مرده ست .خاقانی .
