خضم

خضم . [ خ َ ] (ع مص ) خائیدن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (ازلسان العرب ) (از اقرب الموارد). || خوردن .(منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد). || خائیدن با قصای دندانها. || خوردن پری دهان . || خاص است بخوردن چیزی ترمانند خیار و جز آن . || بریدن (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || بخشیدن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ). یقال : خضم له من ماله . این مصدر با لام حرف جر متعدی میشود . || تیز دادن . (منتهی الارب ). یقال : خضم بالاست .