خطا

خطا. [ خ َ ] (اِخ ) نام شهریست از ترکستان . زمین مشکخیز منسوب به خوبرویان و شاهدان . (از شرفنامه ٔ منیری ). ختا. رجوع به ختا در این لغت نامه شود :
همه مرز چین با خطا و ختن
گرفتش ببازوی شمشیرزن .

فردوسی .

مرکب غزو ورا کوه منی زیبد زین
پرده ٔ خان خطا زین ورا زیبد یون .

مجلدی .

بگامی سپرد از خطا تاختن
بیک تک دویداز بخارا به وخش .

بخاری .

بچهره بودی محسود نیکوان خطا.

سوزنی .