خطوة
لغت‌نامه دهخدا
خطوة. [ خ َ وَ ] (ع اِ) یک گام . اسم است بر وزن فعله برای مرة. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). ج ، خطوات ، خِطاء :
صواب رای وی از وی بعمر نگذارد
که بر بسیط زمین خطوه ای رود بخطا.
خطوه بر خطوه زآن محیط گذشت
قطره بر قطره هرچه بود نوشت .
شنیدم که پیری براه حجاز
بهر خطوه کردی دو رکعت نماز.
|| میان دو گام . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). ج ، خُطُوات ، خُطَوات ، خُطْوات ، خُطی ̍.
صواب رای وی از وی بعمر نگذارد
که بر بسیط زمین خطوه ای رود بخطا.
سوزنی .
خطوه بر خطوه زآن محیط گذشت
قطره بر قطره هرچه بود نوشت .
نظامی .
شنیدم که پیری براه حجاز
بهر خطوه کردی دو رکعت نماز.
سعدی .
|| میان دو گام . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). ج ، خُطُوات ، خُطَوات ، خُطْوات ، خُطی ̍.
