خط افق
لغتنامه دهخدا
خط افق . [ خ َطْ طِ اُ ف ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دایره ٔ افق . (آنندراج ). رجوع به افق در این لغت نامه شود :
برنگ خط افق تا زمین شود یکسان
اگر شکوه تو گردد بچرخ سایه فکن .
برنگ خط افق تا زمین شود یکسان
اگر شکوه تو گردد بچرخ سایه فکن .
تأثیر (از آنندراج ).