خط نشسته
لغتنامه دهخدا
خط نشسته . [ خ َطْ طِ ن ِ ش َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خط پخته که به آسانی خوانده شود. (آنندراج ) :
غباری است خطت نشسته بر آن لب
بلی خط یاقوت باشد نشسته .
غباری است خطت نشسته بر آن لب
بلی خط یاقوت باشد نشسته .
امیرشاهی (از آنندراج ).