خفتنگاهلغتنامه دهخداخفتنگاه . [ خ ُ ت َ ] (اِ مرکب ) جای خفتن ، مبرک . (یادداشت بخط مؤلف ): یا ابل عودی الی مبارکک ؛ شتر بازآی بسوی خفتنگاه خود. (منتهی الارب ).
