خلاصه
لغت‌نامه دهخدا
خلاصه . [ خ ِ / خ ُ ص َ ] (ع اِ) خلاصة. پاکیزه ترین و خالص ترین و بهترین اجزاء و مواد یک چیز. گزیده ٔ هر چیزی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). سُلافَه . سلاف . زُبدَه . خِلاص . (یادداشت بخط مؤلف ). منتخب . انتخاب شده . (ناظم الاطباء) : و برگزید او را از خلاصه ٔ خلافتی که نورانیست شهابش . (تاریخ بیهقی ).
از چاروهفت گیتی سلطان خلاصه آمد
مختار چار ملت سردار هفت کشور.
عشق است خلاصه ٔ وجودم
عشق آتش گشت و من چو عودم .
در خبر است از سید عالم و خلاصه ٔ بنی آدم . (گلستان سعدی ). || نتیجه و حاصل کلام . مختصر. موجز. گزیده . وجیزه .نخبه ٔ بحث . نتیجه ٔ بحث .
- خلاصه ٔ کلام ؛ حاصل کلام . لب مطلب . نتیجه ٔ کلام . نتیجه ٔ بحث .
|| القصه . معالقصه . الحاصل . باری . الغرض . الحکایه . معالحکایه . بالجمله . || نزدیکان . (یادداشت بخط مؤلف ). ج ، خلاصگان . || بی آمیغ. خالص . لب . پاک دامن . (ناظم الاطباء). || سرشیر. (یادداشت بخط مؤلف ): خلاصةالسمن ؛ روغن خالص .
از چاروهفت گیتی سلطان خلاصه آمد
مختار چار ملت سردار هفت کشور.
خاقانی .
عشق است خلاصه ٔ وجودم
عشق آتش گشت و من چو عودم .
نظامی .
در خبر است از سید عالم و خلاصه ٔ بنی آدم . (گلستان سعدی ). || نتیجه و حاصل کلام . مختصر. موجز. گزیده . وجیزه .نخبه ٔ بحث . نتیجه ٔ بحث .
- خلاصه ٔ کلام ؛ حاصل کلام . لب مطلب . نتیجه ٔ کلام . نتیجه ٔ بحث .
|| القصه . معالقصه . الحاصل . باری . الغرض . الحکایه . معالحکایه . بالجمله . || نزدیکان . (یادداشت بخط مؤلف ). ج ، خلاصگان . || بی آمیغ. خالص . لب . پاک دامن . (ناظم الاطباء). || سرشیر. (یادداشت بخط مؤلف ): خلاصةالسمن ؛ روغن خالص .
