خلاصی
لغتنامه دهخدا
خلاصی . [ خ ِ / خ َ ] (حامص ) آزادی . رستگاری . رهایی . نجات . (ناظم الاطباء) :
دل ز راحت نشان نخواهد داد
غم خلاصی بجان نخواهد داد.
گر از غم خلاصی طلب کردمی
هم از نای نوشی سبب کردمی .
|| شفا. || رهایی از بند و زندان . || فرار. || فلاح . (ناظم الاطباء).
دل ز راحت نشان نخواهد داد
غم خلاصی بجان نخواهد داد.
خاقانی .
گر از غم خلاصی طلب کردمی
هم از نای نوشی سبب کردمی .
خاقانی .
|| شفا. || رهایی از بند و زندان . || فرار. || فلاح . (ناظم الاطباء).