خلالوش

خلالوش . [ خ َ ] (اِ) فتنه . آشوب . شور. هنگامه . غوغا. مشغله . غلغله . (ناظم الاطباء) (از برهان قاطع). خراروش . خلاکوش . (یادداشت بخط مؤلف ) :
گرد گل سرخ اندر خطی بکشیدی
تا خلق جهان را بفکندی بخلالوش .

رودکی .

چو لشکر بدان گوفه پرجوش گشت
جهان پر ز بانگ و خلالوش گشت .

فردوسی .

بکف جام می چشمه ٔ نوش گشت
هوا پر نوای خلالوش گشت .

اسدی (گرشاسبنامه ).

با طاعت و با فکرت خلوت کن زیرا
مشغول شدستند سفیهان بخلالوش .

ناصرخسرو.

وصف خلق شاه می کردند دوش
سنبل و نسرین و ورد و پیلگوش
بلبلی بشنید و در زاری فتاد
در خلالوشش برآمد صد خروش .

فخری (از آنندراج ).