ترجمه مقاله

خلیده دل

لغت‌نامه دهخدا

خلیده دل . [ خ َ دَ / دِ دِ] (ص مرکب ) مجروح دل . کنایه از دلشکسته :
بکوه و بصحرا نهادند روی
همی شد خلیده دل و راه جوی .

فردوسی .


وز آنجا بجیحون نهادند روی
خلیده دل و با غم و گفتگوی .

فردوسی .


همیشه خلیده دل و راه جوی
ز لشکر سوی دژ نهادند روی .

فردوسی .


ترجمه مقاله