خماخسرو
لغتنامه دهخدا
خماخسرو. [ خ َ خ ُ رَ / رُو ] (اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی . (برهان ) (ناظم الاطباء) :
بگیر باده ٔ نوشین و نوش کن بصواب
به بانگ شیشم و با بانگ اخسر سگزی
بلفظ پارسی و چینی خماخسرو
به لحن مویه ٔ زال و قصیده ٔ نغزی .
برد هوش و جان من خنیاگرش
چون نخست اندر خماخسرو نواخت .
بگیر باده ٔ نوشین و نوش کن بصواب
به بانگ شیشم و با بانگ اخسر سگزی
بلفظ پارسی و چینی خماخسرو
به لحن مویه ٔ زال و قصیده ٔ نغزی .
منوچهری .
برد هوش و جان من خنیاگرش
چون نخست اندر خماخسرو نواخت .
؟ (فرهنگ جهانگیری ).