خم آوردن

خم آوردن . [ خ َ وَ دَ ] (مص مرکب ) خم کردن . دوتا کردن . دولا کردن . (یادداشت بخط مؤلف ) :
گرفتش بچپ گردن و راست ران
خم آورد پشت هیون گران .

فردوسی .

ستون کرد چپ را خم آورد راست
خروش از خم چرخ چاچی بخاست .

فردوسی .

شهنشاه بشنید بر پای خاست
بزودی خم آورد بالای راست .

فردوسی .

|| خم شدن . خمیدن .(یادداشت بخط مؤلف ) :
خم آورد پشت سنان ستیخ .

فردوسی .

ز نیروی گردنکشان تیغ تیز
خم آورد و از زخم شد ریزریز.

فردوسی .