خنده گریستن
لغت‌نامه دهخدا
خنده گریستن . [ خ َدَ / دِ گ ِ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از گریه ٔ شادی کردن و طرب نمودن است . (انجمن آرای ناصری ) :
خنده گریند عارفان از تو
گریه خندند واقفان از تو.
- گریه خندیدن ؛ کنایه از خنده ای است که از روی حسرت و ضجرت آید. (انجمن آرای ناصری ).
خنده گریند عارفان از تو
گریه خندند واقفان از تو.
حکیم سنائی (از انجمن آرای ناصری ).
- گریه خندیدن ؛ کنایه از خنده ای است که از روی حسرت و ضجرت آید. (انجمن آرای ناصری ).
