خنعة

خنعة. [ خ َ ع َ ] (ع اِ) تهمت . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || آنچه در گمان افکند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). || بدکاری . یقال : اطلع فلان من فلان علی خنعة؛ ای فجور. || جای خالی . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). یقال : لقیته بخنعة.