خهر

خهر. [ خ ُ ] (اِ) وطن و زمین اصلی . مسکن . مأوا. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) :
چون بره باشم باشم بغم خانه و خهر
چون بشهر آیم باشم به بسیجیدن راه .

فرخی .