خواجه ٔ هفت بام

خواجه ٔ هفت بام . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ هََ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )کنایه از زحل است . (انجمن آرای ناصری ) :
کمر بندگی ببسته مدام
خواجه ٔ هفت بام همچو غلام .

سنائی (از انجمن آرای ناصری ).