خوارزمی

خوارزمی . [ خوا / خارَ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن یوسف ، مکنی به ابوعبداﷲ. از دانشمندان مشهور نیمه ٔ قرن چهارم هجری است . او مؤلف دائرةالمعارف گونه ٔ مفاتیح العلوم است . بنابر مشهور در بلخ زاده شد و در نیشابور بخدمت عتبی وزیر امیرنوح سامانی رسید و کتاب خود را به وی اهداء نمود. (از دائرةالمعارف فارسی ). و رجوع به ترجمه ٔ فارسی مفاتیح العلوم خوارزمی شود.