خوارق
لغت‌نامه دهخدا
خوارق . [ خ َ رِ ] (ع اِ) ج ِ خارق و خارقة. (یادداشت بخط مؤلف ). افعال و خصائل که خلاف عادات دیگر مردان باشد. مجازاً،کرامات اولیاء. (غیاث اللغات ).
- خوارق عادت ؛ افعالی که خلاف عادات است و مجازاً کرامات اولیاء.
- خوارق عادت ؛ افعالی که خلاف عادات است و مجازاً کرامات اولیاء.
