خودرایهلغتنامه دهخداخودرایه . [ خوَدْ / خُدْ ی َ / ی ِ ] (ص مرکب ) خودرای . خودسر : رأی بر آنست که بیرون زنم گردن این بدرگ خود رایه ...سوزنی .
