خودمراد
لغتنامه دهخدا
خودمراد. [ خوَدْ / خُدْ م ُ ] (ص مرکب ) خودپسند. خودسر. خودکامه . خودکام . مستبد. خودرأی :
خسرو ز تو بی مراد و با تست
دل را چه کند که خودمراد است ؟
خسرو ز تو بی مراد و با تست
دل را چه کند که خودمراد است ؟
میرخسرو (از آنندراج ).