خودکامی

خودکامی . [ خوَدْ / خُدْ ] (حامص مرکب ) سرکشی . خودسری . (ناظم الاطباء). استبداد. استبدادبالرأی . خودرائی . لجاج . یک دندگی . یک پهلویی :
بمهر اندر نمودی زود سیری
مرا دادی بخودکامی دلیری .

(ویس و رامین ).

بگفت رفتن از تو ضرورتیست مرا
گمان مبر که ز خودکامی است و خودرایی .

سوزنی .

زمام خودکامی بدست غول غفلت سپرده و متابعت لهو و لعب برخود لازم شمرد. (سندبادنامه ص 258 و 286).
مشوران بخودکامی ایام را
قلم درکش اندیشه ٔ خام را.

نظامی .

نکنم بیخودی و خودکامی
چون شدم پخته کی کنم خامی ؟

نظامی .

جواب دادم و گفتم بدار معذورم
که این طریقه ٔ خودکامی است و خودرایی .

حافظ.

حافظا گر ندهد داد دلت آصف عهد
کام دشوار بدست آوری از خودکامی .

حافظ.

همه کارم ز خودکامی ببدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازندمحفلها؟

حافظ.