خورشیدکشلغتنامه دهخداخورشیدکش . [ خوَرْ / خُرْ ک ُ ] (نف مرکب )کشنده ٔ خورشید. از میان بردارنده ٔ نور : جام تو کیخسرو جمشیدهش روی تو پروانه ٔ خورشیدکش .نظامی .