خورشیدی
لغت‌نامه دهخدا
خورشیدی . [ خوَرْ / خُرْ ] (ص نسبی ) منسوب به خورشید :
بخورشیدی سریرش هست موصوف
بمه برکرده معروفیش معروف .
- سال خورشیدی ؛ مقابل سال هجری . سالی که مدت آن سیصدوشصت وپنج روز و چند ساعت است .
|| (حامص ) پرتوافکنی . (یادداشت مؤلف ). || (اِ) گلهای تیره ٔ مخصوصی از گیاهان که در وسط آنها دایره ای از گلهای زرد و در کنارشان اشعه ای از گلهای رنگین است مانند گل آفتاب گردان . (دایرةالمعارف فارسی ).
بخورشیدی سریرش هست موصوف
بمه برکرده معروفیش معروف .
نظامی .
- سال خورشیدی ؛ مقابل سال هجری . سالی که مدت آن سیصدوشصت وپنج روز و چند ساعت است .
|| (حامص ) پرتوافکنی . (یادداشت مؤلف ). || (اِ) گلهای تیره ٔ مخصوصی از گیاهان که در وسط آنها دایره ای از گلهای زرد و در کنارشان اشعه ای از گلهای رنگین است مانند گل آفتاب گردان . (دایرةالمعارف فارسی ).
