خورنکهلغتنامه دهخداخورنکه . [ رَ ک َه ْ ] (اِخ ) صورتی از خورنگه . (المعرب جوالیقی ص 126). رجوع به خورنگه درین لغت نامه و انجمن آرای ناصری ص 280 شود.