خورکالغتنامه دهخداخورکا. [ خوَرْ / خُرْ ] (اِ) خارپشت بلغت مردم گیلان . (ناظم الاطباء).- خورکای بری ؛خارپشت بیابانی . کوله .- خورکای جبلی ؛ خارپشت کوهی . تشی .
