خوزیان
لغتنامه دهخدا
خوزیان . [ ] (اِخ ) خوزستان :
وزآن پس سوی کشور خوزیان
فراوان فرستاد سود و زیان .
دگر شارسان اورمزد اردشیر
که گردد ز یادش جوان مردپیر
کز او تازه شد کشور خوزیان
پر از باغ و پر گلشن و گلستان .
همی رفت تا کشور خوزیان
ز لشکر کسی را نیامد زیان .
وزآن پس سوی کشور خوزیان
فراوان فرستاد سود و زیان .
فردوسی .
دگر شارسان اورمزد اردشیر
که گردد ز یادش جوان مردپیر
کز او تازه شد کشور خوزیان
پر از باغ و پر گلشن و گلستان .
فردوسی .
همی رفت تا کشور خوزیان
ز لشکر کسی را نیامد زیان .
فردوسی .