خوشمزگیلغتنامه دهخداخوشمزگی . [ خوَش ْ / خُش ْ م َ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) لذیذی . خوش طعمی . خوش مذاقی . || لودگی . ظرافت . خوش طبعی . طیبت . مزاح .
