خوشند
لغتنامه دهخدا
خوشند. [ خوَش ْ / خُش ْ ن ُ ] (ص ) مخفف خوشنود. شاد :
پدر کز پسر هیچ ناخوشند است
بدان کان پسر تخم و بار بد است .
گر بجان خرمی دواسبه در آی
ور بدل خوشندی خر اندرکش .
پدر کز پسر هیچ ناخوشند است
بدان کان پسر تخم و بار بد است .
فردوسی .
گر بجان خرمی دواسبه در آی
ور بدل خوشندی خر اندرکش .
خاقانی .