خوشپوزی
لغتنامه دهخدا
خوشپوزی . [ خوَش ْ / خُش ْ ] (حامص مرکب ) عمل لیسیدن و سودن ستور پوزه ٔ یکدیگر را. (یادداشت بخط مؤلف ). || کنایه از بوسه . ماچ . قبله . (از ناظم الاطباء) (از برهان قاطع) :
کرده از عدل او به دلسوزی
گرگ با جان میش خوشپوزی .
کرده از عدل او به دلسوزی
گرگ با جان میش خوشپوزی .
سنائی .