خوش اندرخوش . [ خوَش ْ / خُش ْ اَ دَ خوَش ْ / خُش ْ ] (ص مرکب ) بسیار خوش . بسیار نیکو. سخت خوش . سخت شادان و نکوحال : به آواز و چهره کش و دلکشم همان خوش همین خوش خوش اندرخوشم . سعدی .

خوش اندرخوش

خوش صوت

خوش چهره

خوش حنجره

خوش ذوق

خوش دو

خوش سرای

خوش سری

خوش طالع

خوش شانسی

خوش گهر

به دست آمده از سازواره های زنده

progenitors

kallah

atomic number 56

عیال

متعاقب

لغت‌نامه دهخدا