خوش صحبتی

خوش صحبتی . [ خوَش ْ / خُش ْ ص ُ ب َ ] (حامص مرکب ) خوش زبانی . خوش تقریری . خوش سخنی . || خوش معاشرتی . خوش رفتاری :
گرچه باناز امامی است به همسایگیت
تو ز خوش صحبتیش باطرب و بانازی .

سوزنی .