خوش محاوره

خوش محاوره . [ خوَش ْ / خُش ْ م ُ وَ / وِ رَ / رِ ] (ص مرکب ) خوش گفت و شنود. خوش صحبت . خوش اختلاط : و ابوعلی محمد مردی فاضل بوده است و بغایت پرهیزگار و خوش محاوره و خوش منظر و فصیح ... و دانا و عاقل . (تاریخ قم ص 217).