خوش نفسیلغتنامه دهخداخوش نفسی . [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ف َ ] (حامص مرکب ) حالت و صفت خوش نَفَس . خوشبویی : تا چو مجمر نفسی دامن جانان گیریم جان نهادیم بر آتش ز پی خوش نفسی .حافظ.