خوش نمودن

خوش نمودن . [ خوَش ْ /خُش ْ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) خوب جلوه کردن . خوش آمدن . خوش تجلی کردن . سازگار افتادن :
ای سیر ترانان جوین خوش ننماید
محبوب من است آنچه بنزدیک تو زشت است .

سعدی .