خوش پذیرائیلغتنامه دهخداخوش پذیرائی . [ خوَش ْ / خُش ْ پ َ ] (حامص مرکب ) خوب پذیرائی . نکوپذیرائی . عمل پذیرائی خوب کردن . عمل نیکوپذیرائی نمودن . || (ص مرکب ) که نیکو دارد. که نیکو تیمار دارد و تعهد کند مهمان را.
