خوش کردارلغتنامه دهخداخوش کردار. [ خوَش ْ / خُش ْ ک ِ ] (ص مرکب ) خوش عمل . خوب کردار. خوب رفتار. با عمل خوش . خوش رفتار. مقابل بدکردار.