خوش گریز

خوش گریز. [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ] (ص مرکب ) آسان گریز. زودگریز. (یادداشت مؤلف ) :
زودخیز است و خوش گریز حشر
زودزای است و زودمیر شرر.

سنائی .