خوقلغتنامه دهخداخوق . [ خ َ ] (ع مص ) فروکردن ذکر در شرم زن تا آواز دهد. || گوشواره در گوش جاریه کردن ، یقال : خق خق (بصیغه ٔ امر).(از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
