خون در دل افتادن
لغتنامه دهخدا
خون در دل افتادن . [ دَ دِ اُ دَ ] (مص مرکب ) برنج و تعب افتادن . بناراحتی افتادن . خونین دل شدن :
ندرد چو گل خرقه از دست خار
که خون در دل افتاده خندد چو نار.
ندرد چو گل خرقه از دست خار
که خون در دل افتاده خندد چو نار.
بوستان .