خون نشستن
لغتنامه دهخدا
خون نشستن . [ ن ِ ش َ ت َ ] (مص مرکب ) خون آمدن از راه اسافل اعضا چنانچه در بواسیر و زحیر (این اصطلاحی است در تداول فارسی زبانان هند) :
بلبل ازین غصه چنان خون نشست
کز ته دم رنگ دگرگونه بست .
بلبل ازین غصه چنان خون نشست
کز ته دم رنگ دگرگونه بست .
امیرخسرو دهلوی (از آنندراج ).