خووخوسلغتنامه دهخداخووخوس . [ خ َ وُ / وَ ] (ص ، اِ) مردم بیکار. || مردم مرفه . || زمین پرحاصلی که در آن آب خوب افتد و بماند. || ریزه باران که آب در اراضی جاری نشود. (لغت محلی شوشتر نسخه ٔ خطی ).
